Οι όγκοι κεφαλής και τραχήλου είναι από τους πλέον δύσκολους αλλά και περίπλοκους στην αντιμετώπισή τους. Η θεραπευτική πορεία ενός ασθενούς με νεόπλασμα κεφαλής και τραχήλου συνήθως δεν σταματά μόνο με την χειρουργική παρέμβαση, αλλά ο θεραπευτής ιατρός θα πρέπει να είναι υπεύθυνος και για την τυχόν προεγχειρητική ή/και την μετεγχειρητική θεραπεία.
H στήριξη του ασθενούς από τον ιατρό του είναι επιβεβλημένη σε όλη την χρονική διάρκεια της θεραπείας αλλά και του επανελέγχου.
Η ογκολογία κεφαλής και τραχήλου αφορά μία ανατομική περιοχή που περιλαμβάνει ιδιαίτερα προβλήματα αντιμετώπισης και θεραπείας. Η εκτομή του κύριου όγκου αποτελεί πρόκληση για τον χειρουργό, όχι μόνο γιατί το πρόσωπο είναι η πιο ευαίσθητη περιοχή, αλλά συντελεί στην εμφάνιση, την προσωπικότητα και την ψυχική υγεία του ασθενούς μετεχγειρητικά.
Οι σύγχρονες τεχνικές προσπέλασης και αφαίρεσης των όγκων κεφαλής και τραχήλου, θέτουν όλα τα παραπάνω στοιχεία σε μέγιστο επίπεδο αντιμετώπισης. Ο σχεδιασμός της αντιμετώπισης του καρκίνου κεφαλής και τραχήλου ακολουθεί αρχές διεθνώς καθορισμένες, διότι έτσι παρέχεται το καλύτερο δυνατό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Αυτές οι αρχές ξεκινούν με τη σταδιοποίηση, ακολουθεί το ογκολογικό συμβούλιο, στη συνέχεια η θεραπευτική αντιμετώπιση, η επικουρική θεραπεία και τέλος ο επανέλεγχος.
Η εκτομή και αφαίρεση του κύριου όγκου όσο περίπλοκη διαδικασία και αν είναι, περιλαμβάνει και τον λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου, άλλοτε σε εκτεταμένο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό, ετερόπλευρα ή αμφίπλευρα.
Οπωσδήποτε όμως, όποια και αν είναι η έκταση του λεμφαδενικού καθαρισμού σύμφωνα με το σχέδιο αντιμετώπισης, θα πρέπει να αφαιρεθούν όλο το λίπος μαζί με τους λεμφαδένες και τα σημαντικά ανατομικά στοιχεία που πιθανόν θα αποτελέσουν την οδό μετάστασης, όπως αγγεία και μύες. Σε έναν τραχηλικό λεμφαδενικό καθαρισμό δεν πρέπει να αφαιρείται μόνο μικρός αριθμός λεμφαδένων. Αυτό δεν καλείται λεμφαδενικός καθαρισμός, αλλά βιοψία λεμφαδένων.
Στους όγκους κεφαλής και τραχήλου μεταστάσεις παρουσιάζονται κατά κύριο λόγο στους τραχηλικούς λεμφαδένες και η αφαίρεση τους σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση αυξάνει την επιτυχία και το προσδόκιμο επιβίωσης.
Σε εκτομές όγκων από την στοματική κοιλότητα, μπορεί να υπάρξει αποκατάσταση του ελλείμματος με την ενδοστοματική προσθετική εργασία. Μέθοδος αρκετά παλιά, αλλά και σήμερα αποτελεσματική χωρίς επιπλοκές και δίνει λύσεις εκεί που άλλες θα ήταν ανέφικτες.
Οι νέες τεχνικές ελεύθερων αγγειούμενων κρημνών είναι πλέον καθημερινότητα σε νοσοκομεία του εξωτερικού, για κάλυψη των ελλειμάτων του προσώπου. Σήμερα στην χώρα μας μπορούν να πραγματοποιηθούν οι επεμβάσεις αυτές με απομυθοποίηση των παλαιών απόψεων, που τις παρουσίαζαν ως αδύνατον να γίνουν, ως πολύωρες, ως ασύμφορες και πολλά άλλα.
Το σημαντικό στις περιπτώσεις των όγκων κεφαλής και τραχήλου είναι η τήρηση του πρωτοκόλλου αντιμετώπισης και επανελέγχου. Αυτό συμβάλει σε καλύτερα αποτελέσματα και κυρίως στην ευνοϊκότερη πρόγνωση.